Wol als bodemverbeteraar

Schapenscheerder Dirk-Jan van Dalfsen ontwikkelde een wolkorrel die als bodemverberaar en bemester kan worden gebruikt, en kan worden ingezet voor vochthuishouding van bomen. Het gaat om een lage kwaliteit wol die anders niet verwerkt zou kunnen worden.

Wie een echte wollen trui draagt, geeft er blijk van dat hij of zij hecht aan kwaliteit. Toch behoeft dit beeld wel wat nuancering. Tegenwoordig wordt bij het houden van schapen vooral ingezet op de vleeskwaliteit. Het gevolg is dat de kwaliteit van wol veel minder is en mede daardoor wol niet veel meer opbrengt. “Als ik op elke kilo wol twintig cent moet toeleggen, dan kan ik de wol beter verbranden en dat gebeurt meestal ook,” zegt Dirk-Jan van Dalfsen. Hij is een ‘volbloed’ schapenscheerder, schapenhouder en richt zich met zijn paraveterinaire bedrijf vooral op het leveren van gezonde voeding voor jonge dieren.

Het bedrijf van Van Dalfsen krijgt van doen met serieuze tegenwind. De vogelgriep zorgt ervoor dat hij veel minder vaak op de landbouwbedrijven mag komen. Bovendien heeft de Brexit tot gevolg dat de vraag naar wol afneemt. Een nieuwe uitdaging kan van pas komen. Die vindt Van Dalfsen bij toeval. Een gesprek met een bevriende bank brengt hem op het idee om meer met de wol te gaan doen. Wol houdt water goed vast en bevat stoffen die goed zijn voor de bodemkwaliteit. Waarom gaan we de wol niet veel meer gebruiken als mest, als bodemverbeteraar en als product dat in droge tijden blijft zorgen voor een enigszins natte ondergrond, waardoor bomen bijvoorbeeld kunnen blijven groeien.

Samen met het bevriende contact van de bank stapt Van Dalfsen naar de wethouder van Ermelo. Die brengt hem in contact met RCT Gelderland. De innovatiemakelaar verbindt Van Dalfsen met Innopartner, een subsidieadviesbureau en de WUR. Rob Janssens van Innopartner is aanvankelijk wat sceptisch: “Van Dalfsen maakt van wol meststof, waarom? Het is zo’n mooi product en dat gebruik je dan zo laagwaardig. Toen ik eenmaal in gesprek was met Dirk-Jan werd mij al snel duidelijk dat hier een heel serieuze ondernemer aan de slag is en zag ik in dat wol als meststof een mooie vondst is.”  Innopartner en Van Dalfsen vragen samen subsidie aan bij de POP3+ regeling groen-economisch herstel. Dit is een regeling die erop is gericht om de landbouw te verduurzamen. Van Dalfsen: “Die aanvraag kun je doen, maar de behandeling van het project heeft erg lang geduurd. Pas na ruim een jaar kregen we de goedkeuring binnen. Nou toen heb ik met mijn gezin daar wel even een taartje op gegeten.”

Na de goedkeuring, in februari van dit jaar, gaat het snel. Een nieuwe loods verschijnt waar de productie kan plaatsvinden. Dat gaat als volgt: schapen worden geschoren, de wol komt binnen, de goeie kwaliteit wordt eruit gehaald, daar wordt vilt van gemaakt, of het wordt als isolatiemateriaal gebruikt. De mindere kwaliteit wordt geshredderd en daarna gepelleteerd.  Dit zijn de wolkorrels die worden ingezet om bomen in droge tijden te laten groeien, om de bodem te verbeteren, of ze dienen als meststof. Potentiële klanten zijn er al: hoveniers, tuincentra en lokale overheden. Overigens worden de wolkorrels ook buiten Nederland al gebruikt. Met de gemeente Ermelo en de WUR wordt gezamenlijk onderzoek gedaan om bij 4.000 bomen vast te stellen wat nu precies de extra voeding en het extra vocht is waarvoor de wolkorrels bij bomen zorgen. Inmiddels hebben zich ook de Europese top vijf plantenkwekers gemeld. In het najaar willen ze met Van Dalfsen een proef doen met de wolkorrels. Inmiddels zijn er intensieve contacten met de schaapskooi in Ermelo opgebouwd. Van Dalfsen neemt de wol van hen af en die komt dan gepelletiseerd weer terug. Dit project willen ze uitbreiden in heel Nederland en misschien ook wel naar het buitenland. Al met al heeft Van Dalfsen van een wollig product een heel concrete business case gemaakt, die nu al op veel aandacht kan rekenen.