“Kan me niet voorstellen dat ik het leuk zou vinden op een industrieterrein”

(tekst onder de foto)

Het was de Oostenrijker Gröbel die in 1732 de supervisie kreeg over een kopermolen. Hij bouwde er een waterval bij, om de molen van energie te voorzien. In 1808 nam zijn zoon het over, inmiddels was de naam verbasterd tot Krepel. Sinds dat jaar is het bedrijf altijd in familiehanden gebleven. Bernhard Krepel, die het bedrijf aanstuurt en samen met zijn zus eigenaar is van de onderneming, behoort tot de achtste generatie.

De kopermolen produceerde destijds koper voor de scheepsindustrie. Echter, met de komst van stalen schepen stortte die markt in. De bomen in de buurt brachten een nieuw product: de productie van sigarenkisten, waarbij gebruik werd gemaakt van elzen. De kisten worden thans gemaakt voor sigaren-, thee-, chocolade-, horloge- en whiskymerken voor de Europese markt. Inmiddels is de productie van deze kisten overgebracht naar Polen.

Na de Tweede Wereldoorlog komt er een nieuw product met een nieuwe markt bij: door de sterke vraag naar woningen, gaat het bedrijf deuren produceren. 

Band met het dorp

Door de tijd heen hield de familie Krepel een nauwe band met het dorp. De katholieke familie zorgde ervoor dat het dorp een kerk, een school en een café kreeg. Later speelde zij ook een rol bij de vestiging van een treinstation, inderdaad station Klarenbeek geheten. Het bedrijf sponsort sportclubs, de kermis en andere activiteiten in Klarenbeek en 25 procent van de medewerkers komt uit het dorp. Omdat personeel niet altijd makkelijk te vinden is, is het aannamebeleid ruim. Er staan bijvoorbeeld operators achter de CNC-machine, die uit de horeca komen. Zij worden intern opgeleid. “De drive om te willen leren en werken vinden wij veel belangrijker”, aldus Krepel.

Dat de band tussen het bedrijf en het dorp wederzijds is, was goed duidelijk toen in november 2019 brand ontstond in de productie van Krepel:  het bedrijf ontving tal van reacties ende vrijwillige brandweer was er als de kippen bij om te blussen. Niet verwonderlijk want ze oefent regelmatig bij Krepel.

“Sommige operators achter de CNC-machine komen uit de horeca”

Bernard Krepel

Bredere visie

De sterke verbinding tussen dorp en bedrijf maakt onderdeel uit van een bredere visie die Bernhard Krepel heeft op het ondernemen: “Ik vind het belangrijk dat er een balans is tussen het bedrijf, het dorp en de medewerkers. Voor het bedrijf betekent dit dat we ons bewust zijn van de omgeving. Dat geldt niet alleen voor het dorp, maar ook breder dan dat.” Daarmee doelt Bernard Krepel op de wijze waarop het bedrijf produceert. De productie is sterk geautomatiseerd. Per jaar worden er 130.000 deuren gemaakt, dankzij robotisering en natuurlijk de 24 productiemedewerkers. Het hout is altijd FSC-gecertificeerd. De elektriciteit is afkomstig van energiebedrijven, maar het bedrijf produceert zelf de procesverwarming. Hiervoor wordt resthout als biomassa gebruikt. De lakbaan, droogtunnel en perslijnen worden hiermee van energie voorzien en alle hallen worden verwarmd. Het snoeiafval van het omliggende landgoed wordt gebruikt om het kantoor te verwarmen.

Innovatie

Behalve voor duurzaamheid heeft Krepel ook voortdurend aandacht voor innovatie. Het bedrijf is daardoor in de kolom opgeschoven: het produceert niet alleen binnendeuren, maar installeert ook kozijnen, binnendeuren en hang- en sluitwerk in bouwprojecten. Hierdoor ontstond meer contact met de eindgebruikers. Daarnaast brengt het voortdurend nieuwe modellen op de markt. Vooruitkijkend naar de komende jaren, verwacht Bernhard Krepel zijn bedrijf verder te automatiseren en aan te haken op de bouw, die in toenemende mate industrialiseert: “Eigenlijk moet je over een paar jaren genoeg hebben aan één of twee operators per productielijn, die de machine instellen en bevoorraden. Daarna verloopt het proces geheel vanzelf. Ook wil ik dat Krepel zich verder ontwikkelt van deurenleverancier naar bouwpartner die meedenkt over de ‘binnenkant’ van het gebouw. We moeten onze producten zo maken, dat ze geschikt zijn voor assemblage, je klikt de kozijnen en deuren er zo in.” Krepel ziet ook mogelijkheden om demontabele deuren te leveren, of deuren te refurbishen. “Maar”, voegt hij eraan toe, “wij produceren ook deuren van zestig euro – die refurbishen, dat zal waarschijnlijk niet lonen.”